Hoe kun je het beste omgaan met rouwenden ouders?
- Stap op de rouwende(n) af, wacht niet tot hij of zij naar jou komt.
- Breng een bezoek aan de rouwende(n) of nodig hem or haar uit op een rustige plaats. Neem zelf het initiatief.
- Kijk of je iets materieels voor de rouwende(n) kunt doen. Bijvoorbeeld bepaalde dingen voor hen regelen en/of maaltijden voor hem of haar verzorgen.
- Maak het verlies bespreekbaar. (“Slaat een arm om iemand heen en bespreekt het verlies van je kindje”Of : “Je moet hem en/of haar verschrikkelijk missen. Zeker nu met de geboorte- en sterftedag.”)
- Erken het verdriet, geef de ander ruimte zijn of haar verdriet te uiten.
- Geef de rouwende(n) zoveel mogelijk de kans om over het overleden kindje te spreken. Door het voortdurend opnieuw beleven van herinneringen wordt een rouwproces mogelijk. (“Kom maar op met die tranen, je mag verdrietig zijn.” Of : “Ook al kennen wij jouw kind niet als een levend mens, toch zal het altijd heel moeilijk zijn om je kind te missen.”) Indien de “buitenwereld” het verdriet niet accepteert en bespreekbaar maakt kunnen ouders in een bepaalde isolement komen.
- Luisteren is het belangrijkste. Je hoeft een rouwende(n) niet te vertellen hoe hij of zij zich moet gedragen. Je hoeft ook geen oplossingen te verzinnen. Maar probeer ook niet het verdriet weg te nemen.
- Volg je gevoel. Als je behoefte voelt om van je te laten horen, doe dat dan. Als je twijfelt, spreek die twijfel dan uit. (“Ik weet niet of je/jullie zin hebt om erover te praten, maar ik vraag me steeds af hoe het met je/jullie gaat.”)
- Wees niet bang om de verkeerde dingen te zeggen. Blijf gewoon jezelf. Het feit dat je aandacht geeft, is al genoeg. (“Ik weet niet zo goed wat ik tegen je/jullie moet zeggen, maar ik leef met je/jullie mee. “) Maar wees voorzichtig met het formuleren van woorden tegenover de rouwende ouders. Vaak wordt er gezegd: “Jullie zijn nog zo jong”of “Er zal ooit een ander kindje komen”. Misschien goed bedoeld, maar toch is elk kind uniek en is nooit te vervangen door een ander kindje.
- Ga door met het geven van aandacht, ook na het eerste half jaar. Kom er af en toe op terug. Vooral op de geboorte- en sterftedag, het is belangrijk om ouders een teken van aandacht te geven op deze dagen. Vaak wordt door de “buitenwereld” gedaan alsof er niets is gebeurd. Misschien omdat ze het kindje nooit levend hebben gekend? Door dit gedrag van de “buitenwereld” kunnen ouders die hun kindje hebben verloren voor of vlak na de geboorte in een isolement komen. Maak het verlies bespreekbaar en erken het verdriet.
Bron: Kerstenvandepol, nascholing in de zorg.